Kalitesiz sanatçı denildiğinde hemen aklınıza detone ses geliyor. Ama işin aslı öyle değil tabiki. Bildiğiniz bazı şarkılardan yola çıkarsak çikita muz, nane şekeri, Çirkef şükriye gibi şarkıları hatırlamamak elde değil. İşte tamda demek istedimizde budur. Kalitesiz sanatçının hareketleri ve sesleri zihnimize saplanan bir ok gibi bilinç altımıza yerleşiyor. Mıh gibi zihnime çakalın ve akıllardan çıkmayan sanat demeye bin şahit isteyen şölen alzheimer hastalığına bile neden olduğu kanaatindeyiz. Hele birde mobil uygulamalardan kendini ses sanatçısı zannederek öz güvenin patlamasıyla kısa videolar çeken kitlenin aldığı beğeni var. Toplumun verdiği beğeninin soytarılığa mı? sanata mı? verdiği belli değildir. Ama sonuçta aldığı beğeniyi ele aldığımızda azımsanacak kadar az değil. Bu beğeni sayısından aldığı cesaretle olayı dahada ileri götürüp klip haline çeviren kalitesisiz ses sanatçıları da var. Gerçek ses sanatçılarının gıpta ile bakarak anlam veremediği bir durum. Yorumsuz.
Günümüzde Cover sanatçılarının aşırı dinlenmesi gerçek bestekarların azalmasına neden olmuştur. Bestekar tarafından önceden söylenmiş bir şarkının en az 20 ses sanatçısı tarafından söylediğini hepimiz biliyoruz. Toplumun kulağı kaça kadar sınırlı bilmiyoruz. Aynı şarkıyı farklı cover sanatçılarından kaç kere dinleyebiliriz. Bu aynı zamanda bestenin çürümesine ve asıl bestekarın unutulmasına neden oluyor. En son kendi besteleri olan hangi ses sanatçısını hatırlıyorsunuz? Bize göre Cover sanatçılar kalitesiz statüsünde.
Bunu yapmak için hemen üstteki İÇERİK EKLE menüsünü kullanabilirsiniz.